Wie zijn wij?

Over Hans Hofstede

Hans Hofstede, 33 nu, komt niet uit de paardenwereld: “Ik ben in de polder opgegroeid. Toen ik 4 of 5 jaar was, ging ik al mee me de trekkers. Dat deed ik met de buurman want die was akkerbouwer. Altijd erbij als ik vakantie had, dan was het bij hen oogsttijd. Of ik iets met paarden heb? Ja, ik heb altijd vriendinnen gehad met paarden, haha.”

Hoe het begon

“Sinds 2011 ben ik al voor mezelf bezig. Toen ik 18 was, ben ik van school gegaan. Daarna ben ik bij loonwerkers en akkerbouwers in het grondverzet gegaan. Op graafmachines, shovels, tuintjes aanleggen, dat soort dingen, van alles. Als het maar met grond te maken had. Gewoon uurtje factuurtje, maar dat was uiteindelijk toch niet zo mijn ding. Ik wilde iets opbouwen, niet 40 uurtjes werken en dan denken: het is mooi geweest. In het grondverzet is het soms van 7 tot 4, dat zag ik niet zo zitten voor de rest van mijn leven. Ik wilde met wat meer uitdaging gaan werken. Nu maak ik veel meer uren hoor!”

“Uiteindelijk heb ik mijn eerste kilverbak gekocht. Ik ben daar hele dagen mee aan het oefenen geweest. Omdat ik, toen ik hem kocht, nog geen verstand had van de machine. De eerste maanden was het afzien en is er wel eens wat mis gegaan. Maar na die maanden oefenen viel alles langzaamaan op zijn plek en werd ik er steeds beter in!”

“Ik heb dingen geprobeerd, paddockjes gemaakt, om iets te kunnen maken als visitekaartje. En om er ook zeker van te zijn dat wat ik af lever, van de beste kwaliteit is voor de klant. In 2018 heb ik er een naam aan geplakt: Hofstede Manegebodems. Dit naast het loonbedrijf dat ik al had.”

“Maar ja, ga dan maar eens zo’n bodem vlakken. Het is meestal toch de inkomstenbron van de klant, dat moet je dan niet verknallen. Ze zien dat wel een beetje als hun kindje. In het begin is het bij een pensionstal en een manege geweest. Ik mocht daar laten zien wat ik kon! Na 3 á 4 maanden heb ik mijn eerste paardensportbodem mogen leveren bij een pensionstal in Zwijndrecht. Waar ik tot de dag van vandaag ook nogsteeds onderhoud mag doen!”

Klant is koning

“Ik heb me ook wel afgevraagd: hoe kan ik het beste met de klanten omgaan. Dat is ook wel een dingetje. Ik ben er wel achter gekomen dat je gewoon jezelf moet blijven. Iedereen die paardensportbodems aanlegt heeft zo zijn eigen ideeën en manieren, ook wat betreft de keuze van het te gebruiken zand. Terwijl het allemaal ongeveer hetzelfde is. Het zit hem in de kleine dingen. Bijvoorbeeld door de drainagebuizen in te graven in plaats van ze los te leggen.”

“De prijs voor een rijbak is best wel fors. Dit komt voornamelijk door de arbeid, machines, materialen, zandsoort, vlokken, putten enzovoort. Er zijn altijd mensen die zeggen dat ze iemand kennen die het voor de helft van de prijs kan doen. Dat kan ik ook, maar dan ga je naar een ander zandsoort en zal je nooit het gewenste resultaat krijgen. Ook wordt er dan meestal geen rekening gehouden met de verschillende lagen waar een bak uit opgebouwd wordt.”

Het is vakmanschap

“Als mensen mij benaderen, vind ik dat best wel een grote eer. Voor is de klant altijd koning en ik ben bij hen te gast. Ik kijk samen met de mensen hoe we het het beste kunnen doen. Want het is geen wetenschap die bodems, het is vakmanschap. Tegenwoordig kom je ook overal achter. Even een monster nemen, naar een onderzoeker: die kan mij dan precies vertellen welk zand er gebruikt is.”